'காதலாவது கத்திரிக்காயாவது' - சிறுகதை விமர்சனம் - 1

திரு வை.கோபு சார் அவர்கள் பத்து மாதங்களாக வெற்றிகரமாக நடத்திய விமர்சனப்போட்டி முடிந்து இப்போது நிறைவு விழா துவங்கியிருக்கிறது.  விழாவின் முதல் கட்டமாக, ஹாட் டிரிக் வெற்றியாளர்களின் பட்டியல் இன்று வெளியிடப்பட்டுள்ளது:-

http://gopu1949.blogspot.in/2014/11/vgk-01-to-vgk-40-total-list-of-hat.html

இப்பட்டியலில் என் பெயரும் இடம் பெற்றிருப்பதில் எனக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சி. 

இவ்விழாவின் தொடர்ச்சியாக இப்போட்டித்தொடரில் நான் எழுதியவைகளில் பரிசுக்குரியவையாக நடுவர் ஜீ.வி. அவர்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட எட்டு விமர்சனங்களை, என் தளத்தில தினமொன்றாக வெளியிட முடிவு செய்துள்ளேன்:-

‘காதலாவது கத்திரிக்காயாவது’ - (ஆசிரியர் திரு.வை.கோபாலகிருஷ்ணன்)  கதைக்கான இணைப்பு:-

http://gopu1949.blogspot.in/2014/02/vgk-05.html

என் விமர்சனம்:-

காதல் ஒன்று மட்டுமே வாழ்வின் முக்கிய பிரச்சினை என்பது போன்ற ஒரு மாயையை இளைஞர்களிடம் உருவாக்கி, காதலில் எத்தனை வகைகள் உண்டோ, அத்தனையையும் அலுப்பில்லாமல் மீண்டும் மீண்டும் அரைத்துக் கொண்டிருக்கும்,  நம் தமிழ்ச்சினிமாக்களைப் பார்த்துப் பார்த்துச் சலித்தும், வெறுத்தும் போயிருக்கும் இச்சமயத்தில், இன்னும் ஒரு காதல் கதை!

மேல்நாட்டுக் கலாச்சாரத்தை அப்படியே இறக்குமதி செய்து காதலர் தினம் கொண்டாடி பொது இடத்தில் கொஞ்சங்கூட கூச்சமின்றி அநாகரிகமாக நடந்து கொண்டு நம்மை முகம் சுளிக்க வைக்கும் இத்தினத்தில், மீண்டும் ஒரு காதல் கதை!

தலைப்பைப் பார்த்து விட்டுக் காதலர் தினத்தன்று காதலுக்கு எதிர்மறையான கருத்தைச் சொல்லும் கதை போலிருக்கிறது என்ற எண்ணத்தில் வாசித்துப் பார்த்தால், திரும்பவும் ஒரு காதல் கதை!

இம்மாதிரியான ஒரு தலைப்பைத் தேர்வு செய்து,  காதலைக் கருவாகக் கொண்ட கதையை வாசிக்க விரும்பாதவரையும், இதனை வாசிக்க வைத்த ஆசிரியரின் உத்திக்கு முதல் பாராட்டு.  தலைப்புக்கு மட்டுமல்ல, இக்கதை நாயகர்களின் காதலுக்கும் கத்திரிக்காய் உதவுகிறது!

பரமுவுக்கும், காமாட்சிக்கும் பருவ வயதில் ஏற்படுகிற காதலைச் சொல்கிற இக்கதையில்,  துவக்கத்தில் காமாட்சியின் அழகு தான் பரமுவைச் சுண்டியிழுக்கிறது.  அவளுக்கு உதவி செய்வதற்கு அவளது அழகு தான் காரணமோ என்ற சந்தேகம் நமக்கு எழாமலில்லை. ஆனால் வங்கி வேலை கிடைத்தபிறகு, அவள் செய்த உதவிகளுக்கு நன்றி சொல்லி, அதற்கீடாக ஒரு சன்மானத்தைக் கொடுத்து விட்டு அவன் பறந்திருக்கலாம்.  ஆனால் அவளைத் தன் மனைவியாக்கிக் கொள்ள விரும்புகிறான் என்றறியும்போது, அவன் அவள் உடலை மட்டும்  நேசிக்கவில்லை,  உள்ளத்தையும் நேசிக்கிறான் என்ற உண்மை நமக்குப் புலப்படுகிறது.

சிறுவயதிலிருந்து நிறைவேறாத பட்டுப்பாவாடைக்காக அரும்பாடுபட்டுச் சேர்த்து வைத்த பணத்தைப் பரமுவுக்காக எடுத்துச் செலவு செய்யும் போது காமாட்சிக்கு வருத்தம் துளியுமில்லை.  இத்தனைக்கும் அவன் தன் காதலை இதுவரை அவளிடம் வெளிப்படுத்தவேயில்லை. எதையும் எதிர்பார்த்து அவள் அவனுக்கு உதவவில்லை. 

எல்லாவற்றுக்கும் லாப நஷ்டக் கணக்குப் போட்டுச் செலவு செய்யும் மேல்தட்டு,வர்க்கத்தினர், அடுத்த வேளை கஞ்சிக்கில்லாத இந்த எளிய மக்களிடம் இருந்து, மனித நேயத்தைக் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும்!

கதையை மேலோட்டமாக வாசிக்கையில், ‘பத்தோடு பதினொன்று, அத்தோடு இதுவொன்று,’ என்று தான் சொல்லத் தோன்றும்.  ஆனால் ஆழமாக வாசிக்கும் போது தான், இக்கதை மூலம் ஆசிரியர் இன்றைய இளைய சமுதாயத்துக்குக் காதலைப் பற்றி ஒரு முக்கியமான உண்மையைச் சொல்லியிருக்கிறார் என்பது  புரியும்.

இன்றைக்குத் திருமண முறிவுகள் அதிகளவில் ஏற்படுவது கவலைக்குரிய விஷயம்.  நாளிதழில் மணமக்கள் தேவை என்ற விளம்பரத்தில் பாதிக்குப் பாதி விவாகரத்து பெற்றோரின் விபரங்கள் தாம் இடம் பெற்றிருக்கின்றன.   

விவாகரத்து பெற்றவர்களுக்கென்றே,  இன்று தனி திருமண சேவை மையங்கள் செயல்படுகின்றன என்றால் பார்த்துக் கொள்ளுங்கள்.

 

பிள்ளைகளின் சம்மதம் கேட்காமல், பெற்றோர் பார்த்து வைக்கிற திருமணங்கள் மட்டுமல்ல; பெற்றோரை எதிர்த்துக் ‘காதல், காதல், காதல்; காதல் போயிற் சாதல்,’ என்று சபதமெடுத்து, நட்சத்திர உணவகங்களில்  ஐஸ்கிரீம் சாப்பிட்டு, மணிக்கணக்காக அரட்டையடித்து, இரவு முழுதும் கண்விழித்துக் குறுஞ்செய்தியனுப்பி, கைபேசி நிறுவனங்களுக்கு ஆயிரக் கணக்கில் மொய் எழுதி, சக்திக்கு மீறிச் செலவழித்து விலையுயர்ந்த பொருட்கள் வாங்கிப் பரிசளித்து, ஒருவரை ஒருவர் நன்கு புரிந்து கொண்டோம் என்று சூளுரைத்து, அவசர அவசரமாகச் செய்து கொள்கிற காதல் திருமணங்களும் அல்லவா, அதே வேகத்தில் முறிந்து போகின்றன?

பருவ வயதில் எதிர்பாலாரிடம் ஏற்படும் ஈர்ப்பைக் காதல் என்று எண்ணுவது தான் பெரும்பாலோர் செய்யும் தவறு.  காதலிக்கும் போது நிறைகளை மட்டுமே பார்த்துப் பழகியவர்களுக்குத் திருமணத்துக்குப் பிறகு  மற்றவரின் குறைகள் தெரியத் துவங்க, விரிசல் விழத் துவங்குகிறது.  மோகம் குறையக் குறைய, ‘ஃபூ இதற்குத் தானா இவ்வளவு ஆசைப்பட்டோம்,’ என்ற விரக்தி தோன்ற, விரிசல் அதிகமாகி மணமுறிவில் முடிகிறது.

இன்பத்தில் மட்டுமின்றித்  துன்பத்திலும் பங்கெடுத்துக் கொண்டு, புரிந்துணர்வுடன் ஒருவருக்கொருவர் உதவி செய்து, உண்மையான அன்புடன்  உடலை நேசிக்காமல் உள்ளத்தை நேசிக்கும் காதல் என்றென்றும் நிலைத்து நிற்கும்! அன்பை அஸ்திவாரமாகக் கொண்டு  எழுப்பப்படும் குடும்பம் எனும் கோயில், எத்தகைய இடர்ப்பாடுகளையும் சமாளித்து, நல்லதொரு பல்கலைக்கழகமாகத் திகழும்! என்ற கருத்தை  இக்கால இளைய சமுதாயத்துக்கு வலியுறுத்தும் விதமாக  பரமு & காமாட்சி காதல் கதையைக் காதலர் தினத்தில் வெளியிட்டமை சிறப்பு!

பரமு இரண்டாவது கவரைப் பிரிக்குமுன்பே, அதில் என்ன இருக்கும்  என்பதை நம்மால் யூகிக்க முடிவது ஒரு குறை.  மார்க்கெட் போன்ற பிறமொழிச் சொற்கள், பலவிடங்களில் வருவதைத் தவிர்த்திருக்கலாம்.

(போட்டியில் முதல் தடவையாகப் பங்கேற்று, அதற்கு முதல் பரிசும் கிடைத்தது என்பதில், எனக்கு மட்டில்லா மகிழ்ச்சி!) அதற்கான இணைப்பு:-

http://gopu1949.blogspot.in/2014/03/vgk-05-01-03-first-prize-winners.html