என் ஆசானின் தொண்ணூறாம் பிறந்த நாள் இன்று!

என் தந்தை தொண்ணூற்று ஒன்றாம் அகவையில் அடியெடுத்து வைக்கும் இந்நாளில், அவரைப் பற்றிய சில நினைவலைகளைப் பகிர்ந்து கொள்ள விழைகின்றேன்:- 

இலக்கியச்சாரல் திரு சொ.ஞானசம்பந்தன் அவர்கள் தாம், என் தந்தை, ஆசான், வழிகாட்டி எனத் தெரிவிப்பதில் அகமிக மகிழ்கின்றேன். 

பதிவுலகில் திரு.கோபு சார், தனபாலன் சார், அண்ணன் முத்துநிலவன் எனச் சிலருக்கு மட்டுமே தெரிந்த இவ்வுண்மையை, இன்று எல்லோரும் அறியும்படியாகத் தெரிவிப்பதில், பெருமை கொள்கின்றேன்.

பிரெஞ்சியர்கள் ஆண்ட காரைக்காலில், பிரெஞ்சு வழிக்கல்வி என்பதால், ஏழாம் வகுப்பு வரை மட்டுமே தமிழ் பயின்றவர்.  மேனிலைக்கல்வி வரை பயின்றவருக்கு இலத்தீனும், ஆங்கிலமும் துணை மொழிகள்.

நான்காண்டுகள் பிரான்ஸ் தலைநகர் பாரிசில் தனியார் கம்பெனியில் பணிபுரிந்தபின், தாயகம் திரும்பி பிரெஞ்சு ஆசிரியராகப் பணியில் சேர்ந்தார்.

இரண்டாண்டுகளுக்குப் பிறகு, பிரெஞ்சியர்கள் புதுவையை விட்டுக்கிளம்ப, புதுவை யூனியன் பிரதேசம் இந்தியாவோடு சேர்கின்றது. அதன் பிறகு பள்ளிகளில் பிரெஞ்சு வழிக்கல்வி அகற்றப்பட்டு, தமிழ்வழிக்கல்வி அறிமுகம் ஆகின்றது.  இரண்டாம் மொழியாக ஆங்கிலம் என தமிழ்நாட்டுக்கல்வி முறை இங்கும் அமல்படுத்தப் படுகின்றது,

குழந்தைகளுக்குப் பிரெஞ்சு சொல்லிக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தவருக்குத் திடீரென்று தமிழில் பாடம் நடத்த வேண்டிய கட்டாயம்.  பள்ளியின் சகநண்பர்கள் ‘நோட்ஸ்’ வாங்கி வைத்துக்கொண்டு பாடம் நடத்த, இவரோ தமக்குத் தெரிந்த அரைகுறை தமிழில் பாடம் நடத்தத் தயங்கித் தமிழ் அறிவை மேம்படுத்திக்கொள்ள விரும்பி, புலவர் தேர்வுக்குப் படிக்க முனைகிறார்.

அச்சமயம் நான் கைப்பிள்ளையாம்.  ஏணையை ஒரு கையால் ஆட்டிக்கொண்டே, மறு கையில் புத்தகத்தை வைத்துக்கொண்டு படித்தாராம்.  அரை மணிநேரம் ஆட்டினால், ஐந்து நிமிடம் தூங்குவேனாம்!

அப்போது தூங்காத தூக்கத்தையெல்லாம் சேர்த்து வைத்து, இப்போது தூங்குகிறேன்!

தமிழ் இலக்கணத்தில் ஏற்பட்ட சந்தேகங்களைத் தீர்த்துக்கொள்ள இவருக்குத் தெரிந்த தமிழாசிரியர்களை அணுகிய போது,  

“யப்பா, என்னை விட்டுடு; இலக்கியத்துல வேணும்னா எங்கிட்ட சந்தேகம் கேளு; இலக்கணத்துல மட்டும் கேட்டுடாதே!” என்று சொல்லி பெரிய கும்பிடு போட்டு நழுவி விடுவார்களாம்!

இன்னொருவர் இவர் கேள்வியைக் கேட்டவுடன், பேய்முழி முழித்து விட்டு, “இந்தக் கேள்வியை இதுக்கு முன்னே யாரோ கேட்டாங்க; அதுக்கு நான் என்னமோ பதில் சொன்னேன்; அது என்னன்னு தான் இப்ப ஞாபகம் வரமாட்டேங்குது,” என்பாராம்.    

இலக்கணச்சுடர் திருமுருகன் அவர்கள் எழுதிய ஒரு புத்தகமே, தமக்கேற்பட்ட பல சந்தேகங்களைத் தீர்த்ததாகச் சொல்வார் அப்பா.  புலவர் தேர்வில் தேறிய பிறகு, தமிழாசிரியராகவும், தலைமை யாசிரியராகவும் பணி செய்து ஓய்வு பெற்றார்.  கணிதம் போல தமிழ் இலக்கணமும், தம்மை மிகவும் ஈர்த்ததாகச் சொல்வார். 

தமிழறிஞர்களில் நடுநிலையில் இருந்து ஆய்ந்து, ஆதாரத்துடன் கருத்துக்களைச் சொல்லும் திரு வையாபுரிபிள்ளை அவர்கள், என் தந்தையைக் கவர்ந்தவர்களில் மிகவும் முக்கியமானவர்.      

நினைவு தெரிந்த நாளில், தடிதடியான புத்தகங்களை வைத்துக் கொண்டு, அவர் வாசிப்பதைப் பார்த்துப் பிரமித்திருக்கிறேன்!

அம்மாவுக்குக் கோபம் வந்து விட்டால், “மறுபடியும் திருக்குறளை எடுத்துட்டீங்களா?  எப்பப் பார்த்தாலும் அதையே படிச்சிக்கிட்டு இருங்க!” என்று சத்தம் போடுவார்.

அம்மாவைப் பொறுத்தவரை அப்பா படிப்பதெல்லாம், ஒன்று திருக்குறள்; மற்றொன்று கம்பராமாயணம். 

அப்பாவால் கம்பரும், திருவள்ளுவரும் அடிக்கடி என் அம்மாவிடம் திட்டு வாங்குவார்கள்!  பாவம் அவர்கள்!   

வாங்கும் சம்பளத்தில் ஒரு சிறுபகுதியைச் சேமித்துப் புத்தகம் வாங்குவார்.  அது செலவில்லை; சேமிப்பு என்பார்.  அவரிடமிருந்து  கற்ற இந்தப் பாடத்தை, இன்றளவும் நான் கடைபிடிக்கிறேன்.

ஆர்வம் இருந்தால், கற்பதற்கு வயது ஒரு தடையில்லை என்பது அவரிடமிருந்து கற்ற இன்னொரு பாடம்.  இந்த வயதில் கணிணியில் தம் வலைப்பூவுக்கு அவரே, தமிழ்த் தட்டச்சு செய்வது வியப்புக்குரிய விஷயம்! 

அவர் எழுதியவற்றைத் தொகுத்து ஓரிடத்தில் சேமிக்க இலக்கியச்சாரல் என்ற வலைப்பூவைத் துவக்கி, பதிவுகளை அவ்வப்போது வெளியிட்டு அரும்பணியாற்றும் கீதமஞ்சரியின் கீதாவை, இச்சமயத்தில் நன்றியுடன் நினைவு கூர்கின்றேன்!  மாமனார் மெச்சும் மருமகள்! 

யாரிடமும் அதிகம் பேசாதவர் என்பதால் சிறு வயதிலிருந்தே நண்பர்கள் குறைவு.  என்றென்றும் புத்தகமே அவருடைய நண்பன்.  அதனால் முதுமையில் நேரத்தை எப்படிப் போக்குவது என்ற பிரச்சினையே அவருக்கு எழவில்லை.      

வாழ்வின் இறுதி நாள்வரை புத்தகம் வாசிப்பதற்கேற்ற கண் பார்வையும், உடல் நலமும் அவர் பெற்று, தொடர்ந்து எங்களை வழிநடத்த வேண்டும் என்பதே என் அவா!

என் தந்தையைப் பற்றி ஏற்கெனவே நான் வெளியிட்ட கவிதை:- தந்தையர் தினம்.  



அதிலிருந்து சில வரிகள்;-

"அன்பு ஆசானே! அருமை தந்தையே!

அன்னைக்குப் பிறகு தாயுமானவரே!

’பணம் மட்டுமே வாழ்க்கையில்லை,’யென்ற

உண்மையை வாழ்ந்து காட்டியவர் நீங்கள்!

அடுத்தபிறவி என்ற ஒன்று எனக்கிருந்தால்

உம் செல்ல மகளாகவே

மீண்டும் பிறக்க விரும்புகின்றேன்!"